Recent verschenen veel negatieve berichten rond externe adviesverleners en de aan hen besteedde budgetten. Consultants worden gedoodverfd als dure vogels in maatpak, hun output blijft onduidelijk of onbesproken. Denk bijvoorbeeld aan de onlangs (foutief) gemelde grote uitgaven aan consultants door de Vlaamse Overheid, en de heisa rond de rol van McKinsey in het bpost dossier.
Nochtans is het inzetten van externe medewerkers vaak een erg verstandige, economische en soms zelfs noodzakelijke keuze.
Eerst wat terminologie, want er is geen eenduidig gebruik van de vaak voorkomende termen “consultant”, “projectmanager” en “interim manager”.
Een consultant is een externe adviesverlener, die vaak deel uitmaakt van een (groot) consulting bureau. Ze komen dikwijls als een team en hun output bestaat meestal uit een presentatie met beleidsadvies.
Een projectmanager beheert een project. Een project is een zakelijke oefening die bovenop de dagelijkse operaties van het bedrijf komt. Denk aan een digitaliseringstraject, een kostenbesparing, een reorganisatie van mensen en/of processen. Niet zelden hebben zelfs grote organisaties niet de capaciteit beschikbaar om iemand vrij te maken om zo’n project binnen de vooropgestelde timing en het voorziene budget op te leveren.
Een interim manager vult voor beperkte tijd een lege stoel in de organisatiestructuur. Iemand is weggevallen door langdurige ziekte, zwangerschap, … Of men heeft tijd nodig om een nieuwe geschikte vaste werknemer te vinden voor een sleutelrol die niet onbemand kan worden gelaten.
Het staat buiten kijf dat onder goed beheer, de opbrengsten volgend op het inzetten van externe kracht de hiervoor gemaakte kosten steeds moeten verantwoorden.
Echter, het inzetten van een externe consultant, projectmanager of interimmanager gebeurt dus omdat de bestaande organisatie op dat moment niet beschikt over de vereiste knowhow en/of mankracht.
Meer nog: hoewel recent anders in het licht gesteld, is het binnentrekken van externe expertise, in de regel net een economische keuze. Een goed geselecteerde externe manager brengt die exacte competenties in huis waar het bedrijf in kwestie nood aan heeft. Hij heeft soortgelijke watertjes doorzwommen en kan dus nuttige waarde bijdragen vanaf dag 1. Bovendien is de samenwerking beperkt in tijd. Eens de inbreng van de externe manager niet meer essentieel is, kan deze – op een vrij flexibele manier – worden stopgezet. Dure opzegvergoedingen zijn hier niet van doen, enkel gepresteerde uren worden betaald, enz. Bovendien is de kost van zo’n externe manager niet absurd hoog vergeleken met de kost van een manager in loondienst, wanneer het totale kostenplaatje in acht wordt genomen.
Soms is het zelfs een strikte noodzaak om beroep te doen op expertise van buitenaf, simpelweg omdat het bedrijf de nodige ervaring, skills of knowhow mist. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het opzetten van Covid-gerelateerde actieprogramma’s. De overheid werd nooit te voren met een dergelijke uitdaging geconfronteerd, maar kon beroep doen op externe projectmanagers, die het opzetten, trekken en begeleiden van dergelijke grote programma’s in de vingers hadden. Ook bijvoorbeeld bedrijven die een erg snelle groei kennen, hebben tijdelijk baat bij support van ervaren managers, die het reilen en zeilen van een groeibedrijf kennen, van mensen die snel beproefde structuren kunnen neerzetten of van managers die simpelweg snel extra slagkracht brengen.
Samengevat: het flexibel en kosten-baten bewust inzetten van externe expertise behoort net tot goed, slim én economisch bedrijfsbeheer.
#interimmanagement #projectmanagement #freelance #emsiekensie @maerten & partners project and interim managers